MÎR Û MELA
Kurdîstan de, melayî-seydayî xizmetê millete kenî. Meîşetê melayan pey zekatê şarî temîn beno.
Hamnan ya zî serê Payîzî de melayî, dewan geyrenî û barayê xo zikat ancenî pêser.
Melayê dewe, esparê herdê xo beno, şono heta dewayê yew axay ra. Mela ke dewe keno nuzdî, axa serê banî de ey veyneno. Sebebo ke melayî ra hes nêkeno, vano “ez ey bi şeqezno.” Vano:
- Mele, kerê kîye?
(Mela, herê kamîyo?)
Mela, fam keno ke axa tira vano “ti herê kamî?” Feqet, ek eşkerako, axa ko vaco; "ez persaw, hero ke ti espar bî ey kamîyo, nîyetê mi heqeretê to nîyo." Mela yew cewabo cadi dano:
- “Mîr, kerê mele ye.”
(Axa, herê melayo.)
Hesê Belê, na mesela, semedê "heridan.com" bi zazakî (kirdkî, dimilî, kirmanckî) nuşto. Ma ey ra zaf sipas kenî.
