Hacî Qadirê Koyî (1824-1897)1815 yılında (1824 tarihi de zikrediliyor), Koy bölgesindeki Qoreqerac köyünde doğdu. Küçük yaşta babasını kaybetmesi üzerine annesi tarafından Koy’a getirildi ve burada ağa, bey gibi varlıklıların yardımıyla okutuldu.
Koy Camii’nde Ahmed Gunbetî’den ders aldı. Koy’dan sonra Balek’e gitti ve ünlü alim Mehmûdê Ibn-û Adem’e intisab etti.Bir şiirinde sözünü ettiği gibi Balek’e çıplak ayaklarla gitmiştir ki, bu da şairin ne büyük yoksulluklar yaşadığını gösterir niteliktedir.
Ardından aldığı fakih derecesiyle Xoşnav, Serdeşt, Erbîl, Kerkük, Süleymaniye, Mehabad ve Şîno gibi yerlerde bulundu. Koy’a dönünce şiiriyle şeyh, ağa ve derebeylere savaş açtı.
Her zaman yoksul ve ezilen Kürt emekçi kitlelerinden yana oldu. Şêx Nebî gibi molla ve şeyhlerle yaşadığı ihtilaflar neticesinde İstanbul’a göç etti ve bir daha Koy’a dönmedi. İstanbul’da Kürt ileri gelenleriyle bir arada bulundu. Yazdığı şiirlerin bir kısmı günümüze ulaşmış olsa da büyük bir kısmı, özellikle basılması için Abdulrezak Bedirxan’a verdiği şiirler, Bedirxan’ın İttihatçılar tarafından öldürülmesi üzerine kaybolmuştur. Hacî Qadirê Koyî, Kasım 1897’de İstanbul’da öldü ve Karacaahmet Mezarlığı’na gömüldü.