heridan şiirlerimiz


"BAZALLAT TAŞI" Akşamlar bazalt taşlarının çatlatamadığı nardı Ateş olup çekiyordu havada kalanları evvele Topraklarından kopartılan insanlardan bahsediyor üç adam Göç yollarında doğup ölen bebelerden Kan kokan ovalardan Dêrazor’a varamayanlardan Unutamadıkları şeylere benziyordu yüzleri İkisi şark çıbanı taşıyordu yanağında Surlukentin dağkapı’sından üç günlük yoluna İyice temizlensin için Kürtlüğünden Gönderilendi diğeri Kimi sokaklar ermeni ermeni bakardı Aramîce ipekmintan dokuyan ustalara Dut gibi kızarırdı Müslüman kalpleri Haytanın teki yan gözle baktığından gavur kardeşlerine Ezan ile çan kirveydi o vakitler Nar çatlamış haç düşmüştü	"HERİDAN VE SEN" BAŞIMI YASTIĞA KOYDUĞUM ANLARDA, HER ZAMAN AKLIMDA HER ZAMAN SOL YANIMDA, BAZEN BİR UMUT OLDUN DÜŞLERİMDE, BAZEN BİR KESKİN BIÇAK SAPLADIN YÜREĞİME, HER AĞLAYIŞIMDA GÖZYAŞIM OLDUN, SENİ UNUTMAK İSTEDİĞİM ZAMANLARDA. GÜL YÜZÜNE ÇİZDİĞİM RESİM OLDUN. KALEMİ YÜREĞİME TUTUŞTURDUĞUM ANLARDA, BİR SENİ BİRDE ONU UNUTAMADIM HERİDAN. HER ŞARKIYI SANA VE ONA ADADIM HERİDAN AŞKLARIN EN GÜZELİNİ SENİNLE YAŞADIM, GÖRDÜĞÜM HER DAĞA TAŞA İSMİNİ YAZDIM. BAZEN KUY ZEYRE BAZEN KUY ARSEKE, UĞRUNA YÜRÜDÜĞÜMÜZ ÇEŞME, ÇIRIK YOLUNA YÂDA İNİY DABUYA. YADA BİR DÜT AĞACINDA CEŞME BAŞINDA. VULTA ATTIĞIM DAMLARDA BİR SENİ BİRDE ONU UNUTAMADIM HERİDAN. BEN SENİ BİR AN OLSUN UNUTAMADIM ANILARINLA YAŞADIĞIM HER GÜN KAHROLDUM. BIRAKIP GİDİŞİNLE, BÖYLE TERKEDİLMİŞLİĞİNLE, BEN SANA KAVUŞAMADIM. ŞİMDİ NE SEN VARSIN NEDE ESKİ HERİDAN BÖYLE SENSİZLİĞİNDE. HER GÖZLERDE SENİ ARADIM. BAKTIĞIM HER YÜZDE SENİ TANIDIM BİR SANA BİRDE ONA KAVUŞAMADIM HERİDAN. YAZDIĞIM ŞİİRLERDE, SÖYLEDİĞİM ŞARKILARDA; SENİ ANLATTIM ONA HERİDAN. GECELEYİN GÜLEN YÜZÜNE, GÜNDÜZ GÜNEŞE, GÜLE, ÇİÇEĞE, DENİZİ YAKAN ATEŞE, SENİ HAYKIRDIM...HERİDAN…………. BAZEN DAĞLARDA FERHAT OLDUM BAZEN ÇÖLLERDE MECNUN YUNUS GİBİ DENİZ OLDUM YUSUF GİBİ ZİNDAN OLDUM BİRAN OLSUN SENİ UNUTAMADIM BİRDE HERİDANI.	"SERDAR ROŞAN" asmên deqdeqin o emşo estareyî taviste yê emşo ez serê banî de rakewta min çilayê dûrî hûmaritî min heme hûmaritî û ez hewn ra şîya çi hewnêko weş çi hewnêko weş estareyî asmên de geş ê ez bîbîya vêşane min dayê ra werd waşt dadî va, xezaloka min şîrin û delaloka min şo bîyare bizêkanê ma beno hadre werdê ma verara min de yew vereke sipî, sey pemeyî nermeke ti xezala min a ti weşika min a ti rindika min a ez bîya têşane ez bîya vêşane dayê nan pewto ez do şirî ez do nan biwerî ez to rê zî bîyarî? xezala min berxika min çimsîyaya min oy dayê dayê to va, ez nan pewcena dayê dayê ez vêşan a dayê ez têşan a zereyê min veşeno dayê wî dayê, wî dayêêêê
= HELBEST- EY- HESRİ= WELE BîYA WELE-WEL' BÎYA EZ NÊ DERDAN DERDÎ RA KULAN VER LETE-LET BîYA EZ HETÊ ZEREY ZERRÎ RA ZERRÎ NÎYA Ê Mİ ZANÎ, A ADİRÊ NÊ DEJÎ YA ZERRİ NİYA Ê Mİ HİNÎ LA KOZİREY ŞEWATÎ YA EKE Tİ DERDAN TÊW BİDÎ DİMA Tİ ZAF POŞMAN BENÎ ZANÎ KE EZ FEK AKERA KİLÎ Mİ FEK’RA PERRENÎ Tİ QET WİNA MEEWNÎ NA BÊVENGÎYA BÊVENGÎ RA BİZANE EZ WELE BÎYA BÊHESÎ Ü BÊKESÎ RA KES NÊZANO NA ZERRÎ DE Çİ HÊVÎ HA NİMİTA YA PERS BİKE NA BÎBİKE QEY CARAN PÎYA NÊNÎYAYA KİL Ü KOZİRÎ PERS KEKE Tİ KORFEHMAN Ü HERAY RA PERS BİKE ESTARAN RA EZ HAYAY ŞEWANÊ HOMAY’A Gönderen: herdonij ağa / Derleyen: Malmısanıj	(De vajê kalu de vacê) Eey kalê zemunin Eey pir Birê! Birê ü çok bıdê postê xezalê ser Ew marê vajê; Mersela kênaya padişahi ew şiwani vajê... Ca verdê vengê mawzeru u fişegu Ca verdê buya barudi u buya guynê Eeey pir! hadê ronişê bindê darda cıkıdê Taa Adem u Hawa'ra Marê eşq, Marê sewdara Marê heskerdışra qalê bikê Haaa kalo,qurban! Tarixê ma marê vacê Tarixê ma u zemheri!! Tarixê ma u tari marê zelal bıkê Kalıkunê ma gunaxu rışnaya semedê ma Nıkay ma yıxu vira kerdê! De vajê kalo de vajê... Wa vatê şıma zerbırinê marê bıbu dermu Eeey kalê zeman de vajê! Pey bostununra bolê bızunra, Pey dizundê bolê naxırê ra vacê Vılakê bolê xezalan Koyê gursiyu mergundê gemıra bıçarnê Wisar omew veredê estorunê kheylanu Wa bıçerê mergondê heridonira Çergomê bıvazdınê wa kaybıkê Ha kalo qurban de vacê!!! Gönderen: AZAD 26	=D - A - Y - Z - A= VERA ZULM û NEHEQîYAN Tİ LAL û BÊVENGÎ DAYZA! NE XO RÊ NE ŞARÎ R ESTÎ, Tİ MUHTACÊ ÇENG Î DAYZA! NE GOŞDAREN; NE WANENÎ QALAN’ BÊÎNSAFAN KEN Î PÊ ZANAYAN NÊRİDYENî, Tİ HEQBEYO VENG î DAYZA! SULH û PÊAMEYîŞ BAŞ O, HOLî HOLÊR TEBA ÇİN O MA VANî WEXTÊ AŞTî YO TİPABEYÊ CENG Î DAYZA! EMBAZAN’ XO DE BÊAHENG î, FİKR û BAWERî DE TENG î Tİ VAN QEY SEREW’ DENGî, BÊTAM Û BÊRENGî DAYZA! NÊ DEMANÊ PEYÊNAN DE, Tİ HEMA ZÊ HEY HEWNAN DE MÎYAN’ TUŞK Ü BERANAN DE, Tİ SEY BİZA LENG Î DAYZA! KEDA CAMÊRDAN BİVÎNE, ŞERMÎ VER BO SEY NİMÛNE PAŞTÎDAYÎŞ WA BİMANO, Tİ DÊS Û ASTENG Î DAYZA! FEKA WEŞ RA BÊXEBER Î, NEZAKET RA ÇÎ NÊZANİ Tİ ŞÎRETAN PEYGOŞ KENÎ, SERMAYEY’ TO NENG Î DAYZA! WA LOMEYÊ KEDHERAMAN, TO RÊ NÊBÎ TEWREY XEMAN MERDİMîN, PÊ LUTFÊ REHMAN’,PEYEY’ HELA TENG î DAYZA ERŞAWTOX AĞA W. K. MERDİMİN
=Temmuz'un Çocukları= Temmuzun acılarından sızarak Selama durdurdunuz koca ayı Karanlıklara sırdaş Güneşle kol kola Yıldızlara uzandınız Vuruştunuz cenk meydanında Kılıçlar bilenir Öfke dolu dizgin Yaşamak sınırlara sarılmış Bir gerçek Sevginizin sonsuz evren kadar Özleminiz köpüren ırmak Akışıp gitmek Çocukları olmak vardır derim Göklerin Gözün alabildiği uzaklara Denizin mavisi... Göklerin alası... Ve... Umutların solmayanı güzeldir Yoldaşlar... Haydi kalkıp koşun Temmuzun çocukları yüzünüz güneşe dönük Alınlarınız dağ boyunda Son oyunlar yok olmuş dünyanızda Yasaklar öğrendiniz Yeniden koşun Sökülen ufuklara Kuş kanadında bulutlara Kelebek uçuşunda çiçeklere Savaşsız dünyalara Kardeşliğe Barışa Sevgiye koşun... Koşun zemheri yıkarak Yüreğinizde şarkılarınla Dağlarda tutuşan oyunlarınızla Oradan uzatın vuçlarınızı Kalleşliğe kesmiş Buz fırtınasını aşarak Aydınlıklarla güzelliğe Ülkeme Kürdistan’ıma KOŞUN... Gönderen: Admin	=MEZAPOTAMYA= Dapirlerimizin suladığı topraklarda Her sancıda bereketlenen kadın tohumları Coğrafyası suç sayılan kutsallıklarda, Teninde erimeyen karlarda her dem kardelen açan Dağların, güneşi seyreden tepeleri Şimdi hangi kutsallığı sorgulanır tarihin Kim cesaret eder kadimliğinin kutsallığına dil uzatmaya? Mezopotamyam! Kucakladıkça tarihini, Bereket yağdıran çocuklarına Kutsallığın için savaştı halkların, Nehir nehir aktı ağıtlar güzelliğine Direngenliğinde yoğurdu dapirlerimiz nan’ını Bundandır hep başkaların, asiliği dağlarının Toroslardan, yeryüzüne uzanır çiroklar Mezopotamyam! Özünde benliği barındıran Yüreğinden akıttığı tarihin özünde büyüyen Büyüdükçe tarihleşen Mezopotamyam! Topraklarında yeşeren tohumların Sahip çıkacak kutsallığına Ve unutmayacak acılarını Gönderen:Admin	=Halepçe'nin çocukları= Bir çocuk koşuyordu, Halepçe sokaklarında Gün kalleş karanlıktan kurtuldu Gün doğmadan katledildi Uçaklar kalktı sıra sıra Zulmün kalesinde Hardal gazı ile zehir kustular Ev ev, sokak sokak Sis olup yayıldılar her tarafa Kucağında minicik yavrusuyla Bir anne duruyordu Bastıkça basıyordu göğsüne Göğsüne basıyordu yavrusunu Ve çıplak ayaklı bir çocuk koşuyordu İlkbahar rüzgarında Dünyayı arıyordu gözleri İnsanlığı görmek istiyordu Ben oradaydım Bütün solukları içime çekiyordum Nefesimde tutuyordum bütün çığlıkları Gün kalleş karanlıkta tutuldu Gün doğmadan katledildi Behdinan’da Sen dünyaya sığmazsın Saklayamaz seni dünya Gel beynime gir Tut elimi çocuk Yeni bir dünya kuralım kendimize Acı dolu gözlerinle öyle bakma Kaldır başını göklere Bak kanat açıyor bize yıldızlar Kımılda cansız durma öyle Kımılda uzandığın yerden Haydi kalk, yüreğime gir Sarplıklarına yürüyelim dağlarımızın Haydi çocuk cansız durma öyle Kapatma gözlerini Bak yeni bir ölüm bulutu geliyor Halepçe üzerine Daha öğrenmedin mi? İnsanlığı yemiş ölüm tüccarları Beslenmek istiyorlar damarlarımızdan Bir de korku sinmiş içlerine Kemirdikçe kemiriyor korku onların beyinlerini Gün kalleş karanlıkta tutuldu Gün, doğmadan katledildi Halepçe’de Bir çocuk koşuyordu bütün hızıyla İlkbahar rüzgarıyla Dur çocuk, dur gitme sonsuzluğa, Gel yüreğime gir Beş gün sonra bayram olacak ülkemizde Kızıl giysilerimizi giyeceğiz seninle Şekerlerimiz olacak rengarenk Ve bir baştan bir başa gezeceğiz Seninle oynadığımız sokakları Cizre’ye varacağız Düğünleri olacak Birca Belek’te Mem û Zîn’in Ve Dicle bizim türkümüzü söyleyecek Duyuyor musun beni çocuk? Haydi kalk uzandığın yerden Gel beynime gir Beynimde yaşa çocuk, beynimde Gökyüzünün maviliğinde Acı çeken kadınların yüreğinde Gözyaşı döken anaların gözbebeklerinde Gönderen: Admin
Herido Wareu wetenimı heridonu Zalım zulum kenu Sebep çiyu nizonu Qey sebep ma insoni Zalımu dewi ma veşnayi Welati xudı ma biy maacir Talan’u tufan adır’u welwelan Eştu welati ma ser Ne beg’u zengin ne evdal’u feqiri mendi Qey mı viradı şıya tu ecdadimê da kêndir Dinya zuna tı biyi kutıku laqwer Qey tı nizoni rojbıroki tızi bıbi laq Çend hınzar serukı ma turi kuleti kerd Ma tımu xebetey tu werd Ez yew gawunu şonewu Sey tu hile’u xurde nizonu Inay rınd bızonı emegi ınu guni mı Edêymı têna ni, mıra ver êdê hewtay hınzar gubegonu Torni tornundimı monu pırnıkundi tura oni Pêybê guyndaxu beyntarê tu’u xudê sinor roneni Derleyen: Heridanli H.M.Ç. Yazan :azad_26	MERHABA( HERİDAN)(DİLBİ)(CİLBENİ)(TUNEKRAG)MERHABA Amedin uçsuz bucaksız surların zirvesi. varoşların gölgesi fiskayadan sabahın ilk ışıklarıyla Gözlerim seni arıyordu Sen heridanın gör saçlı gurse ormanının zivesi Ziyaret tepesi beliri verdi gözlerimde evet ta kendisiydi hafif bulutlara karışmış Dimdik görünüşü Eyyy heridan senin cennet çocukların olan (CİLBENİ)(TUNEKRAG)(DİLBİ) sana köprü kurdukları O patika yolları yok olmuş Ne dedemin çarık izleri Nede kej nenemin hasret bakışlı gözleri yok artık onlarda sana olanı yaşadılar Demirci kawadan devraldıkları cevher ostaların vardı estunanın tunekragın pirajmanın dağlarının ham cevherini gursenin meşe odununu ateşiyle çözerlerdi Bilekleri isyana öfke çekiçi Örsleri bir davanın yok olan tanıgıydı Kızgın kor demiri bir sakız edasında çignerlerdi örse her vuruşun ayrı bir anlamı olurdu Egitlerin belinde süslü hançer Arpa boğday tarlalarında orak Şahlanan kıratların ayaklarına nal ağızlarına gem olurdu Gümüşten dantel dantel sevda örerlerdi Altına biçim verip motif motif desen desen takı olurdu Genç kızların taze gelinlerin süslü çeyiz sandığı olurdu Keçi kılını egirmeyi Riştalara dolayıp sarmayı Renga reng palas dokumayı Bol püsküllü heybeler yapmayı devretikleri hünerli eller yok olmuş be heridan WWW.HERİDAN.COM	=KİM BİLİR= belkide kucaklarken toprağı, belli belirsiz sırıtan bir ölü olacağım. Ama sen bana bakarken sadece bir ölü olmadığım hissine kapılacaksın tıpkı diriyken , sadece bir diri olmadığım hissine kapıldığım gibi Sen suskun , sen buruk, Sen mahsun, Sen üzüntülü ve şaşkın... Ve bir gün geldiğinde, Başka güzellikler arayacaksın . Vasiyetim olsun Yasımı tutma... Çok istersen, Yokluğuma Sana doyamamışlığıma Gönderen: Derya Ceylan
Sende Şiirlerini Heridan Sitemizde Yayınla Şiirlerini Göndermek İçin İletişim forumunu "TIKLA"